Monika Favara-Kurkowski
Magister projektowania (Politecnico di Milano) i filozofii (Instytut Filozofii UW), doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych UW. Jej badania koncentrują się przede wszystkim na przecięciu estetyki i życia codziennego, z dogłębnym zainteresowaniem historią aisthesis i estetycznym doświadczeniem artefaktów jako wszechobecnych składników kultur i form życia. Opublikowała szereg artykułów na temat znaczenia estetycznego wymiaru codziennych działań jako praktyk światotwórczych.
Weronika Kobylińska
historyczka sztuki, kuratorka, adiunktka w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (PWSFTviT), prezeska Fundacji Archeologia Fotografii. Wykładała w Instytucie Historii Sztuki UW (2019-2021) i była kierowniczką studiów niestacjonarnych. Visiting professor w Aleksander-Brückner-Zentrums für Polenstudien (Martin-Luther-Universität, 2020). Stypendystka Fundacji na rzecz Nauki Polskiej oraz MKiDN. Koordynatorka polskiego oddziału międzynarodowej sieci badawczej Ars Graphica. Jej druga książka poświęcona polskiej fotografii („Awangardowa klisza”) została nominowana do Nagrody im. J. Długosza (2022).
Marta Maliszewska
Magister historii sztuki (Instytut Historii Sztuki UW i filozofii (Instytut Filozofii UW), doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych UW. Jej badania koncentrują się przede wszystkim na zagadnieniu fotografii wojennej, rozpatrywanej z perspektywy estetyki etyki. Tego zagadnienia dotyczy przygotowywana przez nią rozprawa doktorska. Współpracowała z Działem Edukacji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, aktualnie uczy filozofii w jednym z warszawskich liceów.
Mateusz Salwa
Adiunkt na Wydziale Filozofii UW, kierownik Zakładu Estetyki; absolwent Instytutu Historii Sztuki UW oraz Instytutu Filozofii UW. W swoich badaniach koncentruje się na estetyce współczesnej i jej związkach z nowożytną teorią sztuki. Choć aktualnie koncentruje się na zagadnieniach estetyki krajobrazu, jego zainteresowania obejmują także problematykę reprezentacji w sztuce. Jako dydaktyk współpracuje m.in. z Pracownią Multimediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Związkiem Polskich Artystów Fotografików, Wydziałem Kulturoznawstwa Uniwersytetu SWPS.
Łukasz Zaremba
asystent w Instytucie Kultury Polskiej UW; autor książki Obrazy wychodzą na ulice (2018) i współautor tomów Kultura Wizualna w Polsce (2017) oraz podręcznika Antropologia kultury wizualnej (2012); współzałożyciel i do 2021 roku redaktor pisma naukowego „Widok. Teorie i Praktyki Kultury Wizualnej”; w 2019 roku kurator festiwalu Warszawa w Budowie (Pomnikomania); tłumacz książek z kultury wizualnej i historii sztuki (m.in. W.J.T. Mitchell, N. Mirzoeff, H. Steyerl, J. Crary, F. Jurgenson). Przez kilka lat moje zainteresowania badawcze skupiały się głównie na konfliktach wokół obrazów – zwłaszcza współczesnym ikonoklazmie (w tym konfliktach o publiczne wizualizowanie historii). Aktualnie realizuję projekt grantowy NCN Opus Kompleks kolonialny. Kultura wizualna i kolonializm bez kolonii w dwudziestoleciu międzywojennym w Polsce (2023-2027), w którym zajmuje się wyobraźnią kolonialną i imperialną oraz przedstawianiem i upowszechnianiem wyobrażeń o różnicach rasowych w II RP.